سه شنبه, ۱۸ دی ۱۴۰۳، ۰۲:۱۸ ق.ظ
این همه گذشت و باز تازه موند برام غمت
اهنگ مشترک داشتن یا خاطره داشتن با اهنگ جالبه
مثلا وقتی به اهنگه گوش میکنی پرتت کنه به خاطراتی که با هم داشتین
یه عطر که بوش تا عمق مغزت نفوذ میکنه و هزاران حس رو برات تداعی میکنه
یه عکس که خودت ازش گرفتی
یه کافه ، سفر ، یه خیابون که با هم قدم زدین
و منی که هیچ ازت ندارم هیچ جایی واست ندارم
در خوشبینانه تربن حالت
شاید یه اسم تو جایگاه فراموش شدگان ذهنت
چندین سال اینجا رو خوندم هیع گفتم مگه میشه؛مگه داریم
ولی الان تو شرایط مشابه هستم؛دیدگاه ادبیاتی فلسفی و...رو بذارم کنار اینکه نمیتونم منطقی برای این آبسس شدن شدید پیدا کنم واقعا اذیتم میکنم؛حتی وقتی با دیدگاه روانشناسیم نگاهش میکنم؛با وجود اگاهی از چیزایی که تو مغز و روانم اتفاق میوفته بازم برام عجیب و غیرقابل قبوله
چطوری کنار میاین باهاش؟