دور از رویت ، دور از صدایت

یکی از دوستان که حدود ۱۵ ساله ازدواج کرده می‌گفت توی یه جمعی نشسته بودیم یکی از همکارای جراح گفت فلانی تو دانشگاه من روت کراش داشتم ، همون لحظه یکی دیگه هم گفت اتفاقا منم ازت خوشم نیومد اما هیچوقت نشد جلو بیام . دوستم گفت بهشون توپیدم که الان یادتون اومده؟ میمردین همون وقت میگفتین؟ منم دلم شوهر پزشک میخواست.

.

آفرودیت تایپه . به شدت

عجیب بود واسم که چرا بایه مهندس ازدواج کرده. ازش پرسیدم.

گفت پزشک اومد خواستگاریم و من قبول نکردم؟ واقعیتش یه پزشک اومد یه دندونپزشک . یکیشون زشت بود یکی بی پول.

خلاصه که راضی نیستم. گفتم اونی که دوسش داشتی چی شد؟

گفت سال اول دانشگاه دوست بودیم . بعد یه سال به هم خورد . بیست سال بعد همو دیدیم و چند باری بیرون رفتیم حتی رفت و آمد خانوادگی داریم . قصد شیطونی داشت که بهش راه ندادم . واسه اون موقع خوب بود الآنم پولداره اما به درد من نمیخوره . حتی اگه از زنش جدا بشه

 

 

 

 

همه ی اون روزا

یه ویدئو تو اینستا ویرال شده . اون دختری که توی کنسرت رضا صادقی با آهنگ همه ی اون روزا داد میزنم و گریه می‌کنه. خودم رو توش میبینم . منی که سالها با این آهنگ غصه خوردم و اشک ریختم . اون مسیر چند صد کیلومتری که رانندگی میکردم و کل مسیر رو روی همین آهنگ قفل بودم . روزها و شب هایی که باهاش خوندم و خوندم و تو نشنیدی.

تو محبوب من به عنوان یه غم عزیز تو سینه ی من میمونی 

شاید هرگز خودم رو در کنارت نبینم اما به کسی که تو رو در کنار داشته باشه هم حسادت نمیکنم چون حضورت رو حس کردم .

یکی می‌گفت کاش ازدواج کنه تا بیخیالش بشی اما فکر نمیکنم برای من چیزی عوض بشه ... من فقط می‌خوام تو خوشحال باشی حتی در کنار هر مرد دیگه ای که عزیزم خطابش کنی