یادت گرامی باد؟
همین؟
دلم برات تنگ شده؟
چقدر راحت همه چیز رو رها میکنم
اما تو رو
تو رو هم رها کردم اما مثل اون اسباب بازی پشت ویترین و منم اون بچه ای که راهمو کج میکنم تا ببینمت و تو مسیرم رو برمیگردونم تا بیشتر ببینمت
هر بار استوری هات رو باز میکنم میترسم که
نه نمی‌ترسم . شاید یه کم غمگین بشم اما بعد فکر میکنم تو حالت خوب خواهد بود پس اوکیه
یادت باشه من می‌خوام تو خوشحال باشی حتی اگه خوشحالیت در گرو نبودن من باشه
تا حالا شده فکر کنید این علاقه یه نیاز به توجه از جانب اون فرد بوده؟...اگر اون توجه رو یه موقع درست و به مقدار کافی دریافت میکردید دیگه اینقدر این عشق بزرگ نمیشد؟...واسه خودم فهمیدم که اصلا دوستش ندارم؛حرص این رو دارم که یارو بهم توجه کنه فقط؛از هر نظری نگاش میکنم اصلا دلپسندم نیست؛ولی چون اون توجه رو هیچ وقت از جانبش به مقداری که دلم میخواست نداشتم؛نمیتونم بیخیالش بشم.
سی سی سابق
تو هم تغییر کردی ...الان۸ساله میخونمت ولی ۲ ساله بهت میگم دیوونه ای...اما این دیوونگیت رو دوست دارم...چرا؟...دلخوشیت همینه که حداقل یکی رو بدون اینکه بفهمه و بدونه و بدونن دوست داری و غمش هم برات قشنگه ...نمیدونم چرا این حست رو میفهمم ولی یعنی درست فهمیدم؟!
چنل تلگرام ندارید؟
وقتی دوسش داری، چرا رهاش کردی؟