باید مدیریت استرس رو در خودم تقویت کنم
انتقاد پذیریم رو بهتر کردم
سعی میکنم خودم رو صبور نشون بدم حتی اگه آمپر چسبوندم و عصبانی ام
پوست کلفت بودن صفت خیلی خوبیه . اینکه آپاتیک باشی و به چیزی واکنش ندی مخصوصا به (( نه )) شنیدن
مریم ?
در جواب @زهرام
اینطوری پیش بری یه روز میترکی
خودت رو خالی کن
همه نقطه ضعف دارن
یعنی چی که اشکی سرازیر نشد و چون صدام میلرزید خفه شدم
شل کن زهرا جان.
مریم ?
مهربان راجع به ربط عنوان به متن توضیح نمیدی برامون؟
زهرام
برای مریم...
اره همه نقطه ضعف دارن... حقیقتش داشتم میترکیدم! اما خب اینطوری بگم که من همه راه های رسیدن به خودم رو نبستم! یدونه رفیق صمیمی دارم همون بدونه حالمو برام بسه... طوری شده که از نگاه و لحنم بهتر از خودم میفهمه چمه و الان چیکار میکنم... حتی اینم ترسناکه که ینفر کامل منو حفظه اما اگر که نباشه و من جلو اون حداقل سپر نندازم که زیر همین دیواری که ساختم دفن میشم...
مریم! من مجبورم که تکیه گاه چندنفر باشم که بی من زندگیشون چند درجه تاریک تر میشه برا همین نمیتونم شل کنم :/
من اینطوریم .کنترل کردن خودت یجورایی مرموزت میکنه. اینجوریه که انگار کلی دیوار کشیدی دورت و لایه لایه شدی!
و بقیه حس میکنن باید خییلی بیشتر تقلا کنن تا بتونن بهت اسیبی برسونن.
یه مرتاض هندی میگفت باید آزاد باشی برده بقیه نباشی احساست رو ندی دستشون...توضیحات خودشو یادم نیست دقیق پس خودم مثال میزنم: فکر کن بقیه بدونن بدت میاد خیس شی و اگه یه لیوان اب بپاشن روت جیغ میزنی خب! این مثل این میمونه که اونا یه ریموت دستشونه و میدونن اگ فلان دکمه رو بزنن جیغت در میاد!میگفت ناراحتی خشم شادی و ترستون اگ دست کسی بغیر خودتون باشه ینی شما برده کسی هستید....
برا همین چه جاها که شکستم و اشکی سرازیر نشد چه جاها که از عصبانیت صدام عوض شد و میلرزید و برا همین خفه شدم و با یه قیافه مصمم زدم بیرون...
ادما نباید بتونن منو بهم بریزن هچنین نباید بدونن که میتونن...