بیار باده که بنیاد عمر بر باد است

اینده ای دارم پر از اما و اگر . پر از اتفاق های خوب و بدی که هنوز نیوفتادن

روش من برای نظم دادن به ذهن مشوشم ، نوشتنه

الگوریتم های پیچ در پیچ و درهمی میکشم و در پایان وقتی به بن بست بخوره یه راه حل های ناجوری هم واسشون دارم

زندگیم رو هواست ، اگه خوب پیش بره خیلی خوب میشه اگه به گیر و گور بخوره ...

به هر حال هنوز زنده ام و هنوز امید دارم

کجاست بارشی از ابر مهربان صدایت

 

اما امید چیز خطرناکیه

وقتی اسب رو شلاق میزنی تند تر راه میره ، ایا این شلاق به اسب کمک میکنه یا اخرین ذره های رمق رو از جونش بیرون میکشه؟

من با امیدوار بودن و روحیه دادن به خودم همین کار رو میکنم 

برای شغل سوم دارم دست و پا میزنم

جسمم دیگه نمیکشه

نگرانم 

یه سری رفیقا هستن که فقط تو سختیا و مشکلات یادت میوفتن

این وبلاگ حکم اون رفیقی رو داره که تو مشکلات میام سراغش

.

عنوان مطلب هوای زمزمه هایت از همایون شجریان که امشب چند بار گوش دادم و هر بار گمگین تر شدم