الکل و هر چیزی که هشیاری رو مختل کنه
من اونقدرا مذهبی نیستم
در جوانی به خاطر مذهب و الان به خاطر درکم از مضرات مصرفش سمت این ممنوع جات نمیرم
الکل مهار رو از رفتار ارادی برمیداره
یه چیزایی رو هویدا میکنه
چیزایی که مخفی کردی
حالا سوال من اینه تو اون شخصیتی هستی که نشون میدی یا هیولایی که در درونت سرکوب میکنی
مسائل ساده میتونن من رو غمگین کنن
پیرمرد 83 ساله بچه دار شد
همسرش یه خانوم ۳۰ ساله س که مشکل حرکتی داره
اینو روزنامه نوشته که به قدرت مردانگی و فرزند آوری پیرمرده استناد کنه؟
جدای از شوخی های مستهجنی که در مورد این مسئله میشه
من به اون خانوم فکر میکنم
اینکه مگه تقصیر خودش بوده که مشکل حرکتی داره اصلا مشکل داره آیا واقعا انتخابش این بوده که با یه پیرمرد ازدواج کنه؟ حتی ازش بچه دار هم بشه
اصلا واقعا می‌خواسته ازدواج کنه؟
اون بچه چی
وقتی مدرسه بره باباش زنده س؟
اگه شوخی هایی که در موردش میکنن به گوشش برسه ، خورد نمیشه؟
خرج زندگیشون رو کی میده؟
هردو کلی بیماری دارن ، بدون شغل و مستمری
یه پاراگراف ساده گوشه ی روزنامه که خیلی ها رو به وجد میاره باعث میشه من مدت طولانی غمگین بشم به همین سادگی
اگه اشنا یا دوست نزدیکم بابت یه بیماری ازم مشاوره بگیره همونطور باهاش حرف میزنم که با یه بیمار عادی حرف میزنم؟
مسلما نه
در مورد دوست و آشنا من به حداقل مداخلات بالینی معتقدم ترجیحم بر درمان های غیر داروییه یاکمترین و ساده ترین دارو ها
اما وقتی بیمار غریبه س و باید اعتمادش رو جلب کنم واسش فیلم بازی کنم و تحت تاثیر قرارش بدم قضیه فرق میکنه
برای مثال مادربزرگم میگه زانوم درد میکنه بعد معاینه و سوال در مورد علایم هشدار واسه درمان ، انقباض استاتیک و دینامیک بهش یاد میدم توصیه به فیزیوتراپی میکنم . دوستم همین شکایت رو پیشم بیاره ؛ میگم ولش کن خودش خوب میشه . اما وقتی پشت میز یه کلینیک خصوصی بشینم یه نسخه ی پونصدهزارتومنی باید واسه بیمار بنویسم کلی مکمل غضروف ساز بی اثر و ویتامین کم اثر ... طرف فکر کنه حق ویزیتی که داده الکی نبوده دکتره یه چیزی حالیشه
اصلا این ماجرا شوخی نیست
از جو پزشک ستیزی که تو کشور هست بدم میاد
یکی دیگه خورده و برده و اذیت کرده همون رو میپرستن.... دادش رو سر ما میزنن
نتیجه ش چی شد
کاری که دوست داشتم و توش نسبتا خوب بودم رها کردم
من یه زمانی پزشک اورژانس بودم . شغل بود و منبع درامدم حساب میشد . سخت بود اما عشق بود مفید بود
رهاش کردم
درامدش دیر شد ازش کم کردن تا پشت میز نشین ها و ستادی ها راضی تر بشن .اونایی که به اسم دور کاری و حق کرونا تو خونه نشستن و درامدشون بیشتر هم شد
خب زندگی هیچوقت عادلانه نبوده
برخوردهای بی رحمانه دیدم ناسپاسی دیدم.
عطا و لقا و هر کوفت و زهرماری بود رها کردم .
الان هم کار میکنم ساعات کاریم بیشتره
درامدم هم بیشتره
کار اسونتر ؛ مراجعینی که میدونن باید مواظب رفتارشون باشن
امنیت برقرار ؛ احترام زیاد
دیگه شبا لازم نیست بیدار بمونم یا با یه چشم باز بخوابم
اما این چیزی نبود که من بخاطرش خودم رو اماده کرده بودم
مهربانی که تو دوره استاجری و اینترنی دنبال کسب مهارت و دست به عمل بودن بود دیگه همه چی رو غلاف کرده
من دیگه پزشک اورژانس نیستم
مهربان دیگه روپوش نمیپوشه . اداری و رسمی و ادکلن زده .
کمتر پیش میاد کار درمانی انجام بدم اما راضی ام
باید مدیریت استرس رو در خودم تقویت کنم
انتقاد پذیریم رو بهتر کردم
سعی میکنم خودم رو صبور نشون بدم حتی اگه آمپر چسبوندم و عصبانی ام
پوست کلفت بودن صفت خیلی خوبیه . اینکه آپاتیک باشی و به چیزی واکنش ندی مخصوصا به (( نه )) شنیدن
یکی از پرسنل حراست منو کشید یه گوشه
-آقای دکتر وقتی یکی مرگ مغزی میشه روح از بدنش خارج میشه؟
گفتم واسه سوالت جواب مشخصی ندارم یه خورده توضیح میدم
ببین اون فرد مغزش دیگه کار نمیکنه اون چین و چروکهای روی مغز رو دیدی؟ اونا رو دیگه نداره مغزش دیگه سلولی نداره مثل ماست یکدست و شل میشه.اعضای دیگه بدنش شاید واسه افراد دیگه قابل استفاده باشه
-آیا قابل برگشت هست؟ با علم امروز نه.
-بعدا چی؟ اگه یه روزی بشه مغز کامل رو توی آزمایشگاه شبیه سازی کرد و بهش پیوند بزنی شاید
کسی که مرگ مغزیه با دستگاه زنده س
-خب اگه تا چندسال نگهش دارن چی؟
گفتم فرض کن توی یخچالت یه میوه ی فاسد باشه بعد یکی دوهفته همه ی محتویات یخچال از بین میرن
-از نظر پزشکی روح وجود داره؟
به نظر من نه
اینقدر محلول به سرت میزنی قرص تقویت مو و مزوتراپی میری بازم موهات کم پشته؟
اینقدر روانکاوی و روانپزشک و چند قلم دارو بازم شبیه خل وضع هایی؟
همش رژیم و ورزش بازم هیکلت اینه؟
اینقدر کلاس و کتاب و معلم رتبه کنکورت این شد؟
ما هم هر کدوم واسه کوچکترین داشته هامون تلاش کردیم همون اردکی که روی آب آروم به نظر میاد اما زیر آب در حالا تقلا واسه سکونه
اگر کمکی نمی‌کنیم نمک بر زخم دیگران نباشیم
محبوب من
دیگر دروغ بس است
دوستتان ندارم
تمام این سالها شما را دوست نداشتم
من فقط
این حس را میخواستم
اصولا همه چیز هدفه
اگه نمیدونین چی میخواین پس اصلا چجوری میخواین بهش برسین
عشق چیزی به جز یه حس خوب نیست و احساسات زودگذرن ... نسبت بهشون تولرانس ایجاد میشه (تحمل در نقش معادل فارسی حق مطلب رو ادا نمیکنه ) عین چیزی که در اعتیاد به مواد مخدر ، محرک یا توهم زا ایجاد میشه برای ایجاد پاسخی که در اولین مصرف ایجاد شده مداوما به ماده بیشتری نیاز هست
اگه میخواین عشق پایدار بمونه باید دایما شدتش رو بیشتر کنین ، عملا تا جایی امکانش هست و مسلما بعد از وصال این مسئله سخت تر میشه جای خودش رو به عادت میده و ما به اشتباه تصور میکنیم که عشقه
به ویژه که طرفین خرشون از پل گذشته
اگه عشق نیست و عادته ما چرا ادامه ش میدیم ؟ چون انسان میل به پایداری داره تغییر واسش سخت و اضطراب اوره
البته عواملی که جذاب شناخته میشن با گذر زمان سلیقه جمعی تغییراتی دارن .در نظر بگیرین که موی اتو کرده و سیخ سیخ ده سال پیش غوغا میکرد الان خط بطلان میکشه بر همه ی معیار های جذابیت طرف
ته ریش وریش و سبیل یا در مورد خانوما مانتوی اپل دار که امبر هرد رو شبیه فرامرز خودنگاه میکرد . ده پونزده سال پیش که مانتو های رنگی جیغ مد شد یا خفاشی و ...
از بحث دور شدیم برم به زندگیم برسم
یه علامت کوچیک واسه یاد اوری
تو به من بگو از عشق و زندگی چی میخوای من در حد توان راهنماییت میکنم
با یه سوال چالشی شروع کنم
توی مهمونی هستی ؛ ترجیح میدی باهوشترین فرد اتاق باشی یا ساده ترین؟
(توضیح واضحات : مستقل از سطح مدعوین ، میخوای بر دیگران ارشدیت داشته باشی و نگاهت بهشون از بالا به پایین باشه یا میخوای ازشون یاد بگیری و خودتو ارتقا بدی )
خودم هنوز جوابی براش ندارم
از آرزوهایی که پنج یا ده سال پیش داشتی به کدوماشون رسیدی؟
مسلما منظورم داشتن کت جادویی (سریال شبکه سه )، سوار شدن بر تک شاخ ؛ رویین تن شدن یا بر قراری صلح ابدی در جهان نیست
دوستیی که 6-7 سال پیش میخواست سالی دوتا نوبل بگیره الان دغدغه ذهنیش اینه که چرا یکی نمیاد منو بگیره(واقعی)
خود من ده سال پیش فکرشم نمیکردم سال 99 اینجا باشم
افسردگی از دیدگاه روانشناس ها ناشی از ناکامی در زندگیه ، روانپزشک ها میگن به خاطر اختلال واسطه های عصبیه . هردو درست میگن .اینکه نتونستی به چیزی که میخواستی برسی خب غمگینت میکنه و با دارو اون حس غم برطرف میشه
اینکه حس کنی استعداد ها و توانایی هات بلااستفاده موندن درد کمی نیست اینکه چه پیشینه ای داشتی ... معشوق هزاران نفر بودی اما الان کمک آشپز یه رستوران درجه سه هستی اینکه گل طلایی رو توی فینال جام جهانی فلان سال واسه آلمان زدی اما الان نظافتچی دستشویی هستی
نمیدونی خوشحال باشی که میتونست بدتر از این باشه یا بابت زندگیت شاکی باشی و به خاطر آرزوهایی که از دست رفتن ناله کنی... زندگی پوکر فیس بهت نگاه میکنه و کار خودشو میکنه
عنوان مطلب بخشی از اهنگ حال من خوب نیست -دایان
